Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Υποχρεωτικές εργαστηριακές ασκήσεις Χημείας (Γυμνάσια - Λύκεια Σχ. Έτος 2012-13)


ΧΗΜΕΙΑ Β΄ τάξης Γυμνασίου
α) Μελέτη ορισμένων ιδιοτήτων των υλικών (1)
β) Παρασκευή διαλυμάτων και υπολογισμός της περιεκτικότητας στα εκατό βάρος
     προς   βάρος  (%w/w) (3.1)
γ) Παρασκευή διαλυμάτων και υπολογισμός της περιεκτικότητας στα εκατό όγκο
    προς όγκο   (% v/v) (3.3)
δ) Διαχωρισμός μιγμάτων (4)

ΧΗΜΕΙΑ Γ΄ τάξης Γυμνασίου
α) Επίδραση των διαλυμάτων οξέων στα μέταλλα (1.5)
β)Μέτρηση του pH των διαλυμάτων ορισμένων οξέων με πεχαμετρικό χαρτί (1.1)
    και Βασικές ιδιότητες διαλυμάτων καθημερινής χρήσης (2.1)
γ) Διαδοχικές εξουδετερώσεις οξέος από βάση και το αντίστροφο (3.1)

ΧΗΜΕΙΑ  Α’ Λυκείου
1) Χημικές αντιδράσεις και ποιοτική ανάλυση ιόντων (6)
2) Παρασκευή διαλύματος ορισμένης συγκέντρωσης – αραίωση διαλυμάτων (7)

ΧΗΜΕΙΑ Β’ Λυκείου Γενικής Παιδείας
1) Οξείδωση της αιθανόλης (1,β)
2) Όξινος χαρακτήρας των καρβοξυλικών οξέων (3)
3) Παρασκευή σαπουνιού(6)

ΧΗΜΕΙΑ Β’ Λυκείου Κατεύθυνσης
1) Υπολογισμός θερμότητας αντίδρασης (1)
2) Ταχύτητα αντίδρασης και παράγοντες που την επηρεάζουν  (2)
3) Αντιδράσεις οξειδοαναγωγής (5)

ΧΗΜΕΙΑ Β’ Λυκείου Επιλογής
1) Ηλεκτρόλυση διαλύματος ηλεκτρολύτη (6)
2)Επιμετάλλωση (7)

ΧΗΜΕΙΑ  Γ’ Λυκείου Κατεύθυνσης
1) Παρασκευή και ιδιότητες ρυθμιστικών διαλυμάτων (1)
2) Υπολογισμός της περιεκτικότητας του ξιδιού σε οξικό οξύ με τη χρήση του Multilog ή  την κλασική μέθοδο (2)
3)Παρασκευή και ανίχνευση αλδεϋδών(2)

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Θέματα - απαντήσεις Χημείας γενικών εξετάσεων 1999 (1η -2η δέσμη)



ΘΕΜΑΤΑ ΧΗΜΕΙΑΣ  Γενικών ή Πανελλήνιων Εξετάσεων 1999 (1η – 2η Δέσμη)

ΖΗΤΗΜΑ 1ο . Α. Να καταταγούν κατά σειρά αυξανόμενου  pΗ τα παρακάτω διαλύματα:  1)NaOH 1M   2)HCl 1M  3)CH3COONa 1M  4)NH4Cl 1M  5)NaCl 1M
Να ληφθεί υπόψη ότι το CH3COOH  και η NH3  είναι ασθενείς ηλεκτρολύτες.
Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.
Β. Πως μετατοπίζεται η θέση της ιοντικής ισορροπίας υδατικού διαλύματος οξικού οξέος όταν προστεθούν
1)Υδροχλώριο (HCl)  2) Οξικό νάτριο(CH3COONa)   3)Υδροξείδιο του νατρίου (NaOH)   4) Νιτρικό κάλιο KNO3  5) Νερό H2O
Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.

ΖΗΤΗΜΑ 2ο. Α. Να γραφούν οι χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων περίσσειας χλωρίου (Cl2)  με:
1) Βουταδιένιο-1,3    2) Προπένιο (στους 600 C )  3) Αιθανόλη (παρουσία NaOH)
4) Προπανικό οξύ (παρουσία ερυθρού φωσφόρου)
Β. Να προσδιοριστούν οι μοριακοί τύποι των οργανικών ενώσεων Α έως Ε και να γραφούν οι χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων που περιγράφουν τις παρακάτω μετατροπές 1) αιθανόλη à Α à C2H5CN
2)  2 βρωμο-προπάνιο  Β  προπανόνη
3)  προπένιο à Γ à προπανόλη-2
4)  διαιθυλ-αιθέρας à Δ à Ε à οξικό οξύ  


ΖΗΤΗΜΑ 3ο.  2,32 gr  μίγματος οξειδίου του δισθενούς σιδήρου (FeO) και οξειδίου του τρισθενούς σιδήρου (Fe2O3) διαλύονται πλήρως σε περίσσεια υδροχλωρικού οξέος, οπότε προκύπτει διάλυμα Α. Το διάλυμα αυτό οξειδώνεται πλήρως με 10 ml διαλύματος K2Cr2O7 1/6 M, οπότε προκύπτει διάλυμα Β.
1)  Να υπολογιστεί ο αριθμός των mol του κάθε οξειδίου στο αρχικό μίγμα (0,01 mol, 0,01mol)
2)  Πόσα  διαλύματος SnCl2 1M απαιτούνται για να αντιδράσει πλήρως το διάλυμα Β;
Δίνονται τα ατομικά βάρη: Fe:56, O:16 (15ml)
(Κατά τη λύση της άσκησης να λάβετε υπόψη σας ότι το υδροχλωρικό οξύ δεν οξειδώνεται από το K2Cr2O7 )

ΖΗΤΗΜΑ 4ο. 0,58 gr ακόρεστου πολυκαρβονικού οξέος με ένα διπλό δεσμό διαλύονται σε 25gr  καθαρού οξικού οξέος.
Το διάλυμα που προκύπτει εμφανίζει σημείο πήξεως κατά 0,8o C μικρότερο από το σημείο πήξεως του καθαρού οξικού οξέος.
Επίσης, 0.464 gr  του Α διαλύονται σε νερό και το διάλυμα που προκύπτει εξουδετερώνεται πλήρως από 40 ml  διαλύματος  NaOH 0,2Μ.
Ορισμένη μάζα του οξέος Α αυξάνεται κατά 0,95 gr  όταν μετατρέπεται σε άλας ασβεστίου και κατά 2,1 gr όταν η ίδια μάζα εστεροποιηθεί πλήρως με κορεσμένη μονοσθενή αλκοόλη.
α) Πόσα καρβοξύλια περιέχει το μόριο του οξέος Α; Ποιος είναι ο μοριακός του τύπος; Να γραφούν τα δυνατά γεωμετρικά ισομερή. (2 καρβοξύλια, C4H4O4, cis-βουτενοδιϊκό ή μηλεϊνικό οξύ, trans-βουτενοδιϊκό ή φουμαρικό οξύ)
β) Να προσδιοριστεί ο μοριακός τύπος της αλκοόλης. (C3H7 –OH  ή C3H8O)
Δίνονται τα ατομικά βάρη H:1  C:12  O:16  Ca:40
Η μοριακή ταπείνωση του σημείου τήξεως του οξικού οξέος Kf = 4o C.
(Παρατήρηση: Το οξύ Α όταν διαλύεται σε οξικό οξύ δεν ιονίζεται)